Eάν μπορούμε να πούμε ότι στην Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, επετεύχθη νίκη της ελληνικής διπλωματίας επί της σκοπιανής αδιαλλαξίας για την επίλυση του προβλήματος της ονομασίας, το ίδιο αληθές είναι να υποστηρίξουμε ότι η Ευρώπη ύψωσε το ανάστημά της έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών, σε τέτοιο βαθμό ώστε οι πολιτικοί αναλυτές να εκτιμούν ότι ο αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους δέχθηκε μεγάλο πλήγμα.
Οι στόχοι του Μπους, ο οποίος αποχωρεί από την προεδρία τον επόμενο χρόνο, ήταν δύο:
Πρώτον, να πετύχει την περαιτέρω διεύρυνση της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας με την ένταξη της Αλβανίας και της Κροατίας (που επετεύχθη), της ΠΓΔΜ (πρόταση που συνάντησε το ελληνικό βέτο), της Ουκρανίας και της Γεωργίας (για τις οποίες αντιτάχθηκαν έντονα οι Ρώσοι, οι Γερμανοί και οι Γάλλοι).
Δεύτερον, να εξασφαλίσει την δέσμευση των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ ότι θα συνεχίσουν να στηρίζουν τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας καθώς και την αποστολή στρατιωτικών ενισχύσεων στο Αφγανιστάν.
Πολλούς από τους στόχους, ωστόσο, του αμερικανού προέδρου αποδείχθηκαν απλώς «ευσεβείς πόθοι».
Το βέτο της ελληνικής πλευράς – η οποία ζήτησε ως προϋπόθεση την επίλυση του προβλήματος της ονομασίας της γείτονας χώρας - είχε ως αποτέλεσμα την αναβολή της πρόσκλησης της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, ενώ οι έντονες αντιδράσεις της Μόσχας, της Γερμανίας και της Γαλλίας – οι οποίες θεώρησαν ότι είναι ακόμα «πολύ νωρίς» - στέρησαν από την Ουκρανία και την Γεωργία την πολυπόθητη πρόσκληση.
Σύμφωνα με την ισπανική εφημερίδα El Pais, η άρνηση της γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ και του γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί για την Ουκρανία και την Γεωργία, οφείλεται εν πολλοίς στην πρόθεσή τους να διατηρήσουν καλές σχέσεις με τη Ρωσία.
Το αποτέλεσμα όλων των παραπάνω ήταν, λοιπόν, η πρόσκληση για ένταξη στο ΝΑΤΟ να γίνει μόνο στους Κροάτες και τους Αλβανούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου