Προχωρώντας προχτές στο κέντρο της Αθήνας , σκεφτόμουνα την ζωή μου...Όλα καλά , σκεφτόμουνα.....σπουδές , γκόμενες , μπαράκια ,αμαξάκι , φίλοι.....μα ξαφνικά , κάτι δεν μου πήγαινε καλά...κάτι μου έλειπε......κάτι...σαν να κυνηγάω μια ψεύτικη Ιθάκη. Σαν όλα αυτά να είναι η μεθαδόνη που καλύπτει άλλες βασικές ανάγκες ......
Ξάφνου , και καθώς είχα καθίσει στην Πλατεία Συντάγματος , ακριβώς δίπλα μου κάθεται ένα ζευγαράκι...δεν θα ήτανε 25-26 χρονών. Τους κοίταξα με μεγάλη απορία....Γελάγανε , πειραζόντουσαν , κάνανε σαν μικρά παιδιά....Δείχνανε τόσο ευτυχισμένοι......Δεν τους ένοιαζε αν γύρω τους υπήρχε κόσμος......γελάγανε με την ψυχή τους , σαν να μην υπήρχε κόσμος γύρω τους , σαν να ήτανε η τελευταία φορά που θα γελάσουνε......Φιλιόντουσαν σαν να μην είχανε ξαναφιληθεί , και σαν να μην πρόκειται να ξαναφιληθούνε.
Κοιτιόντουσαν σαν να μην είχανε ξανακοιταχτεί , ή σαν να είναι η τελυταία φορά που κοιταζονται.
Λίγο πιο κάτω , ήτανε μια γιαγιά....θα ήτανε πάνω απο 80!!Και είχε το εγγονάκι της......και έτρεχε μαζί του , κυλιότανε κάτω στο γρασίδι μαζί του , το κατέβρεχε απο το συντριβάνι και αυτό ξεραινότανε στα γέλια.....
Και εκεί κάτι με χτύπησε μέσα μου ...σαν να ένιωσα ότι η ζωή μου έιναι μια ψευδαίσθηση....."Όλα αυτά που κηνηγάω είναι πολύ ευγενής σκοποί ", σκέφτηκα , " άλλα σωστά , άλλα λάθος.....μα τα πραγματικά ωραία πράγματα είναι τα πολύ απλά.....τα λιτά...τα όμορφα....να τολμάς να ξαναγίνεις παιδί......τότε που δεν σε ένοιαζε τίποτε , και γέλαγες ή έκλαιγες όποτε το ένιωθες , έτρεχες και έπαιζες με τρομερή ενέργεια , χωρίς χαζά όρια του μυαλού , χωρίς πρέπει......ΚΑΙ ΑΥΤΌ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ....ΤΟ ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗ....ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ " ....
Να ναι καλά όλοι τους..........και να είναι πάντα έτσι.....και είθε όλοι μας να καταλάβουμε το πραγματικό νόημα της ζωής μας......
Λίγο πιο κάτω , ήτανε μια γιαγιά....θα ήτανε πάνω απο 80!!Και είχε το εγγονάκι της......και έτρεχε μαζί του , κυλιότανε κάτω στο γρασίδι μαζί του , το κατέβρεχε απο το συντριβάνι και αυτό ξεραινότανε στα γέλια.....
Και εκεί κάτι με χτύπησε μέσα μου ...σαν να ένιωσα ότι η ζωή μου έιναι μια ψευδαίσθηση....."Όλα αυτά που κηνηγάω είναι πολύ ευγενής σκοποί ", σκέφτηκα , " άλλα σωστά , άλλα λάθος.....μα τα πραγματικά ωραία πράγματα είναι τα πολύ απλά.....τα λιτά...τα όμορφα....να τολμάς να ξαναγίνεις παιδί......τότε που δεν σε ένοιαζε τίποτε , και γέλαγες ή έκλαιγες όποτε το ένιωθες , έτρεχες και έπαιζες με τρομερή ενέργεια , χωρίς χαζά όρια του μυαλού , χωρίς πρέπει......ΚΑΙ ΑΥΤΌ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ....ΤΟ ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗ....ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ " ....
Να ναι καλά όλοι τους..........και να είναι πάντα έτσι.....και είθε όλοι μας να καταλάβουμε το πραγματικό νόημα της ζωής μας......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου